Delta 12/2024

Konstrukcje indukcyjne

Jednym z najprostszych przykładów omawianych tu konstrukcji jest następujące rozumowanie, znane już Euklidesowi. Niech p1,p2,,pn będą różnymi liczbami pierwszymi. Dowolny dzielnik pierwszy pn+1 liczby p1p2pn+1 jest różny od p1,p2,,pn. Możemy w ten sposób utworzyć nieskończony ciąg różnych liczb pierwszych.

Ogólna idea jest następująca. Mając już obiekty A1,A2,,An, używamy ich w jakiś sposób do skonstruowania kolejnego obiektu An+1. Tymi obiektami mogą być liczby, ale również zbiory, funkcje, konfiguracje geometryczne bądź kombinatoryczne i wiele innych.

Jako dodatkowe przykłady podam tu dwa zadania, które ukazały się już w kąciku numer 7 (Δ197), poświęconemu indukcji.

Przykład 1. Dla każdego całkowitego dodatniego n istnieje n-cyfrowa wielokrotność liczby 2n, w której zapisie nie ma innych cyfr niż 12.  Rozwiązanie. Powiedzmy, że dla pewnego n znamy już szukaną liczbę an. Wykażemy, że możemy przyjąć an+1=an+10n lub an+1=an+210n. Są to liczby (n+1)-cyfrowe powstałe przez dopisanie na początku zapisu dziesiętnego liczby an cyfry 1 lub 2. Zapiszmy an=k2n dla pewnego naturalnego k. Wówczas an+10n=(k+5n)2n,   an+210n=(k+25n)2n. Jeśli k jest liczbą nieparzystą, to pierwsza z powyższych liczb dzieli się przez 2n+1, a jeśli parzystą – druga. Konstrukcję rozpoczynamy od a1=2.

Przykład 2. Dla każdej liczby naturalnej n7 można tak umieścić na okręgu liczby od 1 do n, by wartość bezwzględna różnicy sąsiednich liczb zawsze była kwadratem liczby naturalnej.

Rozwiązanie. Wykażemy mocniejszą tezę – można to zrobić tak, by dodatkowo liczby nn1 sąsiadowały. Jeśli znamy takie rozmieszczenie dla n liczb, to możemy łatwo otrzymać analogiczne dla n+3 liczb – wystarczy pomiędzy nn1 wpisać kolejno: n+1, n+2, n+3. Aby dokończyć dowód, trzeba jeszcze podać konstrukcje dla n=7,8,9. Są one następujące: 7,6,2,1,5,4,3;   8,7,6,5,1,2,3,4;   9,8,4,3,7,6,2,1,5. Bardzo istotne jest, by oprócz kroku indukcyjnego konstrukcji sformułować i uzasadnić odpowiednie warunki początkowe, gwarantujące, że dane obiekty istnieją dla każdego n, które nas interesuje.

Zadania

1. Udowodnić, że dla n>1 w wyrażeniu 0+1+2++n można zamienić niektóre ze znaków + na w taki sposób, by jego wartość była równa 0 lub 1.

Wskazówka

2. Dowieść, że dla każdego naturalnego n2 istnieje wielościan wypukły, którego ścianami są: jeden kwadrat i 2n trójkątów rozwartokątnych.

Wskazówka

3. Dane są wektory v1,v2,v3,, każdy o długości 1. Udowodnić, że istnieją liczby ε1,ε2,ε3, ze zbioru {1,1} o tej własności, że dla każdego całkowitego dodatniego n zachodzi nierówność |ε1v1+ε2v2++εnvn|n.

Wskazówka

4. Wykazać, że istnieje ciąg liczb całkowitych dodatnich, w którym każda liczba całkowita dodatnia występuje dokładnie raz, a przy tym każdy wyraz, począwszy od drugiego, jest dzielnikiem lub wielokrotnością poprzedniego wyrazu (II WLM).

Wskazówka

5. Udowodnić, że dla każdej liczby naturalnej n3 istnieją dwa rozłączne n-elementowe zbiory, AB, zawierające wyłącznie liczby całkowite dodatnie spełniające następujący warunek: sumy wszystkich elementów w zbiorach AB są równe oraz iloczyny wszystkich elementów w zbiorach AB są równe (LXI OM).

Wskazówka

6. Dowieść, że dla każdej liczby naturalnej n2 istnieje n-elementowy zbiór A liczb całkowitych dodatnich o następującej własności: dla każdych dwóch różnych elementów a,bA zachodzi równość NWD(a,b)=|ab| (XIV WLM).

Wskazówka

7. Udowodnić, że dla n12 istnieje permutacja (a1,a2,,an) ciągu (1,2,,n) o następującej własności: ak+k jest kwadratem liczby naturalnej dla każdego k{1,2,,n}.

Wskazówka